سیمین دخت بیات پزشک هماهنگ کننده سل و جذام معاونت امور بهداشتی دانشگاه ضمن گرامیداشت ۲۸ ژانویه روز جهانی کمک به جذامیان به تغییرات روند بیماری جذام از گذشته تاکنون اشاره کرد.

وی با اشاره به تغییر چهره بیماری جذام از گذشته تا به امروز گفت: تصویر بیماری از حدود ۴۰ سال قبل تا به امروز تغییرات زیادی داشته و اکنون باید نگرش و تفکرات پوسیده قدیمی از جذام که هنوز هم برخی ذهن ها را درگیر خود کرده و باعث شده تا افراد از این بیماری هراس غیر منطقی داشته باشند پاک شود.

بیات افزود: بارها این جمله را شنیده یا این که از آن بارها استفاده کرده اید که " چرا از من فاصله می گیری مگر جذام دارم؟! در حالی که دیگر وقت آن رسیده این عبارت مصطلح و البته نادرست را به بوته فراموشی بسپاریم. باید تلاش کنیم این افکار و برداشت های نادرست افراد جامعه را از بین ببریم و آنها را با واقعیت فعلی بیماری آشنا سازیم.

پزشک هماهنگ کننده سل و جذام معاونت امور بهداشتی با بیان این که از سال ۱۹۸۱ میلادی سازمان بهداشت جهانی دارو و راه درمان این بیماری را کشف و به تمام کشورهای بومی بیماری توصیه کرد ادامه داد: در کشور ما نیز از ۳۵ سال گذشته این بیماری درمان پذیر شده و پاسخ خوبی هم از درمان بیماران دریافت کردیم.

به گفته وی تحقیقات نشان داده است به محض شروع درمان و در همان نخستین روز ۹/۹۹ درصد از میکروب ها و باسیل های جذام از بین خواهد رفت و از پیشرفت معلولیت جلوگیری خواهد کرد و دیگر نیازی نیست فرد مبتلا به جذام از خانواده و جامعه جدا شود.

جذام کشنده نیست / معلولیت آخرین ایستگاه جذام است

سیمین دخت بیات تاکید کرد: جذام به هیچ عنوان کشنده نیست، و معلولیت را آخرین ایستگاهی برشمرد که فرد جذامی ممکن است به آن برسد.

به گفته وی در قدیم شیوه صحیحی برای درمان جذام استفاده نمی شد و بیماری در صورت پیشرفت منجر به معلولیت و تغییر شکل نابه هنجار فرد می شد. در برخی مراکز قدیمی نگهداری بیماران شاهد حضور افراد مسنی هستیم که دچار معلولیت ناشی از جذام هستند. این افراد در حال حاضر درمان شده اند و از بابت سرایت بیماری آنها جای هیچ گونه نگرانی نیست.

پزشک هماهنگ کننده سل و جذام معاونت امور بهداشتی عامل مولد جذام را یک باسیل از خانواده باسیل های به وجود آورنده بیماری سل ذکر کرد و گفت: عامل بیماری جذام، تنه های اصلی اعصاب کنترل کننده عملکرد دست ها و پاها را درگیر می کند و این نواحی را دچار اختلالات حسی حرکتی می کند و همچنین چشم ها را نیز درگیر و مبتلا می سازد.